Innovaties in de afzonderlijke transportmodaliteiten en in synchromodaal vervoer bieden mogelijkheden om transport efficiënt, flexibel, betrouwbaar en duurzaam te organiseren en daarmee in te spelen op de (individuele) wensen van de klant en specifieke netwerkomstandigheden (groot onderhoud, verstoringen). Deze innovaties leiden tot een verbetering van de concurrentiepositie van Nederland. Voordat innovatieve maatregelen geïmplementeerd worden is het nodig bewustwording te creëren, inzicht te bieden in effecten en draagvlak bij betrokken marktpartijen voor o.a. de benodigde samenwerking te creëren. Het doel van dit project is het identificeren van de (combinaties van) maatregelen voor verbetering van efficiëntie, betrouwbaarheid, flexibiliteit en duurzaamheid van logistieke ketens die het meest effectief zijn en het creëren van draagvlak bij betrokken partijen die de maatregel(en) met elkaar moeten implementeren. Hiertoe wordt onderzoek gedaan naar synchromodale planningsalgoritmes, zo mogelijk in real-time, data-driven simulaties, en serious games voor samenwerking en situational awareness waarmee de maatregelen ontworpen en getest kunnen worden. Het belangrijkste resultaat van het project is dat partijen betere en gedragen (unimodele, multimodale of synchromodale) oplossingen kiezen doordat in een theoretische omgeving reeds geëxperimenteerd is met maatregelen en deze door de (markt)¬partijen uitvoerig zijn besproken en bijgesteld. In dit project wordt niet alleen een vervolg gegeven aan de innovatie-community van samenwerkende marktpartijen en overheden die in het IDVV project rond het verbeteren van de binnenvaartketen is ontstaan, maar wordt tevens een impuls gegeven aan de innovatie-community rond de spoorgoederentafel en zal de innovatie-community rond synchromodaal vervoer (die er nu nog niet echt is) mede worden vormgegeven.

Op weg naar een duurzame leefomgeving staat Nederland aan de vooravond van ingrijpende ruimtelijke transformaties. Dit vraagt om een andere manier van denken en doen. De nieuwe Omgevingswet en de NOVI zetten in op een cultuurverandering met op maat gesneden afwegingen en intensieve samenwerking tussen stakeholders. Een potentieel cruciale rol is hierbij weggelegd voor ruimtelijk ontwerpers. Ruimtelijk ontwerpers zijn, naast hun traditionele rol om te komen tot inrichtingsvoorstellen, steeds vaker grenswerkers die in participatieve ontwerpprocessen verschillen overbruggen en samenwerking initiëren. Helaas is er slechts beperkt inzicht in grenswerken door ruimtelijk ontwerpers en de potentie hiervan in transformatieve planningsprocessen. Met dit onderzoek ontwikkelen we praktische en toepasbare inzichten voor een optimale inzet van ruimtelijk ontwerpers als grenswerkers. De literatuur over grenswerken maakt een onderscheid in verschillende activiteiten en rollen voor grenswerkers, en condities die grenswerk mogelijk maken. De focus in dit verkennende onderzoek ligt op rollen en kritische condities, die we op het spoor willen komen via een internationale casestudie met vier cases: het Sigma plan (België); Ruimte voor de Rivier (Nederland); ‘Water as Leverage’ in Semarang (Indonesië); en één van de deelgebieden van ‘Rebuild by Design’ (Verenigde Staten). Via deze internationale cases, elk met een specifieke context, wordt breed inzicht verkregen in de rollen en condities voor grenswerken door ruimtelijk ontwerpers. De resultaten van de casestudie vormen de input voor een focusgroep discussie met Nederlandse ruimtelijke ordeningsprofessionals. Tijdens deze bijeenkomst worden praktische aanbevelingen geformuleerd voor de inzet van ruimtelijk ontwerpers als grenswerkers in een nieuwe Nederlandse ruimtelijke ordeningspraktijk.