In The Netherlands “the land of water” the ecological quality of ponds, ditches, wetlands and lakes is severely degraded due to escalating and interacting anthropogenic pressures including pollutants and climate change. SEFAP unites leading Dutch freshwater experimentalists, infrastructures and data scientists to provide a step forward in collaborative science and inland water ecology. By conducting experiments in SMART-enabled replicated mini-lake ecosystems, SEFAP will enable the future of our waters to be experimentally created and tested. In combination, the technical innovation and community-building of Dutch aquatic experimentalists will strengthen the ability to predict and mitigate undesirable futures in aquatic ecosystems.

Seagrass ecosystems are essential components of coastal zones, due to their extremely high productivity and the high biodiversity they support. Humans depend on seagrass meadows because they serve as nutrient and carbon sinks, fishing grounds and storm buffers. However, seagrass communities are increasingly subject to multiple human-induced global changes, including on the one hand defaunation (i.e. removal of large animals from ecosystems), and on the other hand invasive species expansion. An urgent and open question is how these alterations interactively affect the functioning and services of ecosystems. I aim to clarify how large herbivores and exotic plant species affect the multiple ecosystem services of seagrass beds. To achieve this, I will compare important seagrass ecosystem services under grazed and ungrazed conditions (with Green sea turtles as large herbivores), with and without invasive seagrass, at different spatial scales. I will use a multi-disciplinary approach combining: 1) large-herbivore exclosure experiments (on Bonaire) with manipulated densities of invasive seagrass, and simultaneous measurements of 6 key ecosystem services, 2) a regional upscaling (Caribbean Sea) to examine how spatial grazing patterns of large herbivores and prevalence of invasive seagrass change underwater landscapes and seagrass bed services, 3) a literature review and 4) a global initiative to develop tools for mapping (invasive) seagrass biomass by using green turtles foraging movements. Together, this research will demonstrate the consequences of defaunation and plant invasion for seagrass bed ecosystem services. This will facilitate predicting the adaptive capacity of seagrass ecosystems, and large herbivores that rely on them, under different scenarios of human-induced global change. Furthermore, the proposed research will identify pathways for effective management of critical seagrass habitat through management of its herbivores and their predators. The knowledge gained in this research is urgently needed to safeguard human wellbeing, which depends on the provided seagrass ecosystem services.

Het doel van deze aanvraag is middels Living Lab B7 bij te dragen aan biodiversiteitsherstel in het landelijke gebied van de Duin- en Bollenstreek. We bouwen hierbij voort op de Bollenpolder van de Toekomst, een lokaal initiatief waarvan de Greenport Duin- en Bollenstreek de aanjager is. Vanuit de wetenschap steken we Living Lab B7 in vanuit een geïntegreerd agronomisch, natuurwetenschappelijk en sociaal-wetenschappelijk perspectief op biodiversiteitsherstel. Het team van aanvragers bestaat uit onderzoekers die in ieder van deze werkvelden een bewezen track record hebben in transitiedenken en het vinden van innovatieve oplossingen. Aan stakeholderzijde hebben we een netwerk van actoren in het gebied opgebouwd en deze aanvraag in verschillende stadia van ontwikkeling met hen besproken en verrijkt met hun input. Een fundamenteel uitgangspunt met grote implicaties voor de structuur van deze aanvraag én voor hoe we Living Lab B7 inrichten is dat er niet per se tekort aan wetenschappelijk inzicht is. De bottleneck naar voortgang met de verschillende transitie-agenda’s zit daarentegen in de aansluiting van wetenschappelijk inzicht op de praktijk, of dit nu om bedrijfsvoering, natuurbeheer en -ontwikkeling, governance of marktwerking gaat. Anders gezegd, we hebben niet alleen maatschappelijke transities nodig maar ook een transitie in de wisselwerking tussen wetenschappelijke kennis en praktijkkennis. Hiertoe hebben we de Inzicht-Praktijk-Kenniscyclus ontwikkeld als raamwerk om verschillende stappen in het realiseren van biodiversiteitsherstel te kunnen onderscheiden. We passen deze IPK-cyclus als een verbindend principe toe op ieder vakgebied en ieder schaalniveau. Het doel van Living Lab B7 laat zich het beste samenvatten als het aanleveren van inzichten en KPI’s aan Greenport Duin- en Bollenstreek, Nationaal Park Hollandse Duinen en het Deltaplan Biodiversiteitsherstel om op respectievelijk lokale, regionale en nationale schaal bij te dragen aan de praktijk van biodiversiteitsherstel in landelijk gebied.

Restoring large grazers through strategic reintroduction or passive management offers hope to halt biodiversity loss and enhance coastal climate resilience. However, the effectiveness and optimal conditions remain unclear. WildMarsh establishes a robust scientific foundation, identifying hopeful sites in Europe where grazers can bolster marsh resilience against climate challenges (such as sea-level rise, heatwaves). Scientists and stakeholders will develop innovative tools for remote rewilding impact measurement and ecosystem resilience assessment, engaging the public in data collection and art. Utilizing advanced ecological experiments, remote sensing, deep learning, and citizen science, WildMarsh paves the way for a more resilient future for wild coastlines.